بشنوید و داوری کنید

کتاب صوتی در چهار قسمت با موضوع کسروی و بهائیت.

عبدالبهآء فرزند ایران

کتاب عبدالبهاء فرزند ایران کوششی است در نمایاندن پیوند تاریخ دیانت بهائی با تاریخ جاودانی ایران و نقش بارز این آیین در جنبش روشنفکری ایران در صد و هشتاد سال گذشته، به‌ویژه در صدر مشروطه؛ همان حقیقتی که گرفتار تاریخ‌زدایی شده و سال‌هاسست که حتی گفتگو از آن جُرم محسوب می‌شود.

در طول سی سال رهبری جامعهء بهائی (۱۸۹۲ تا ۱۹۲۱م.) عبدالبهاء با نامه‌های بیشماری که از تبعید ناخواستهء خود در عثمانی به ایران می‌فرستادند هزاران تن از ایرانیان را با تعالیم پدر خود، بهاءالله آشنا ساخت و از بهائيان خواست که هم‌میهنان خویش را نیز با آن تعالیم آشنا سازند. بدین‌ ترتیب از دهه‌ ها پیش از جنبش مشروطه، با گسترش دیانت بهائی، هزاران تن از ایرانیان در سراسر ایران، حتی در دهات دورافتاده با آن تعالیم آشنا سدند. آن آموزه‌ها در زمان حیات عبدالبهاء به ماوراء مرزهای ایران، به آسیای مرکزی و قفقاز و سپس به اروپا و امریکا رسید.

آنچه عبدالبهاء گفت و نوشت بزرگداشت انسان و مقام او، تساوی حقوق زنان و مردان، لزوم تعلیم و تربیت به ویژه تحصیلات دختران، آزادی عقاید و وجدان، لزوم توافق دین با علم و عقل، تساوی نژادها، حکومت مردم بر مردم، عدم دخلبت دین در سیاست و حکومت، صلح عمومی و خلع سلاح و امثال آن بود.

عبدالبهاء نُه ساله بود که همراه خانواده به دستور ناصرالدین شاه از ایران به عثمانی تبعید شد و از آن پس هرگر نتوانست به ایران بازگردد، ولی به شهادت آثارشا در تمام عمر با عشق به ایران زیستند، با سخنانی ستایش‌آمیز از ایران گفت و نوشت، تا پایان عمر رسوم و عادات ایرانی را حفظ کر و آرزویش سربلندی و آبادانی آن سرزمین بود.

کتاب عبدالبهاء فرزند ایران در دوازده فصل به بررسی افکار و تعالیم و شرح زندگانی این شخصیّت برجستهء تاریخ ایران، به ویژه رهنمودهای او در دوران انقلاب مشروطیت ایران (۱۹۰۵ م.) می‌پردازد. کتابی است برای همهء علاقمندان به تاریخ و سرنوشت ایران که شاید بتوان در آن پاسخی به این پرسش یافت که چرا و چگونه مردم ایران که یک قرن پیش جنبش مشروطه را آفریدند امروزه به جمهوری اسلامی رسیده‌اند.

کتاب به زبان فارسی است. در دوازده فصل و ۶۷۲ صفحه با جلد محکم. قیمت ۴۰ دلار امریکا شامل پست رایگان در سراسر جهان.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.

The Bab and the Babi Community of Iran

In 1844, a young merchant from Shiraz called Sayyid ‘Ali-Muhammad declared himself the ‘gate' (the Báb) to the Truth and, shortly afterwards, the initiator of a new prophetic cycle. His messianic call attracted a significant following across Iran and Iraq. Regarded as a threat by state and religious authorities, the Bábís were subject to intense persecution and the Báb himself was executed in 1850.

In this volume, leading scholars of Islam, Bahá'í studies, and Iranian history come together to examine the life and legacy of the Báb, from his childhood to the founding of the Baha'i Faith and beyond. Among other subjects, they cover the Báb's writings, his Qur'an commentaries, the societal conditions that underlay the Babi upheavals, the works of Bábi martyr Tahirih Qurratu'l-‘Ayn, and Orientalist Edward Granville Browne's encounters with Bábí and Bahá'í texts.

Written in English.

Read more here.

باب و جامعه بابی ایران

نهضت بابی را شاید بتوان از مهم ترین رخدادهای دوران قاجار دانست. گسترش چشمگیر این نهضت و درگیری‌های قوای دولتی با بابیان در دوران ناصرالدین شاه به سرکوب شدید بابیان و سرانجام به تیرباران باب در تبریز به فتوای ملّایان و فرمان امیرکبیر انجام می‌شود.

از آن پس نام باب و بابیه به صورت تابوی در آمد. از کتاب‌های تاریخ محو شد، و اگر به آن نامی رفت، با شایعات و حدس و گمان همراه شد. برخی از پژوهندگان تعالیم انقلابی آن نهضت را خاستگاه نهضت مشروطه و سرچشمه تحولات اجتماعی و ادبی و دینی ایران می‌دانند. برخی نیز آن را فرقه ضالّه و موهومات می‌خوانند.

باب که بود؟ چه ادعایی داشت؟ چگونه در پی نوسازی اسلام بر آمد؟ جامعه بابی ایران چگونه شکل گرفت؟ درگیری های قوای دولتی با بابیان چگونه بود؟ طاهره قرةالعین چه نقشی در نهضت بابی و نهضت آزادی زنان داشت؟ سرنوشت آن نهضت به کجا انجام می شود؟ در این کتاب اینها و ده ها پرسش دیگر در ده فصل توسط پژوهندگان این آیین نامه بررسی قرار گرفته شده است. «باب و جامعه بابی ایران»، شامل ده مقاله مختلف است که توسط نه نویسنده نوشته شده است. «بابی در شبی بی‌سحر» (فریدون وهمن)، «جهان‌بینی باب: بازسازی دین و جامعه» (نادر سعیدی)، «ساختار جامعه بابی/ ملایان، بازرگانان، پیشه‌وران و دیگران» (عباس امانت)، «تفسیر به منزله وحی، تفاسیر قرآنی باب» (تاد لاوسن)، «باب و مهدی موعود/ توانایی خشونت‌گرایی، هزاره گرایان» (موژان مومن)، «رویارویی دولت قاجار بابیان 1850- 1848» (سیامک ذبیحی مقدم)، «طاهره قره‌العین: براندازنده حجاب»( عباس امانت)، «از آئین بابی به دیانت بهایی» (آرمین اشراقی)، «دست پروردگار بسته نیست/ یادداشت‌هایی بر دو مضمون اصلی در آثار منثور طاهره قره‌العین» (امید قائم مقامی) و «یک سال در میان ایرانیان و بهائیان در کتاب» ادوارد ج.براون» (شعله کویین).

کتاب «باب و جامعه بابی ایران» سرگذشت نهضتی بومی است که از سرزمین ایران برخاسته و ریشه در فرهنگ و اجتماع ما دارد. خواندن این کتاب به همه علاقه‌مندان به تاریخ ایران در دوره قاجاریه، و به آنانی که به نواندیشی دینی و تحولات اجتماعی اجتماعی در علاقه‌مندی‌ها می‌پردازند.

این کتاب در 478 صفحه تنظیم شده است.

این اثر مهم را شاید بتوان از اولین کتاب جامع و تحقیقی در مطالعه آیین بابی به زبان فارسی دانست

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.

175 Years of Persecution

For almost two centuries, followers of the Baha'i Faith, Iran's largest religious minority, have been persecuted by the state. They have been made scapegoats for the nation's ills, branded enemies of Islam and denounced as foreign agents. Since the Islamic Revolution of 1979 Baha'is have been barred from entering the nation's universities, more than two hundred have been executed, and hundreds more imprisoned and tortured.

Now, however, Iran is at a turning point. A new generation has begun to question how the Baha'is have been portrayed by the government and the clergy, and called for them to be given equal rights as fellow citizens. In documenting, for the first time, the plight of this religious community in Iran since its inception, Fereydun Vahman also reveals the greater plight of a nation aspiring to develop a modern identity built on respect for diversity rather than hatred and self-deception.

Written in English.

Read more here.

صد و شصت سال مبارزه با آیین بهایی

تاریخ آیین بهائی در زادگاه خود، ایران، بر سرکوبی مضاعف دلالت دارد. سرکوب و آزار بهائیان، که از همان سال‌های نخست برآمدن این دیانت آغاز شد و تا کنون ادامه داشته است، در یک قرن و نیم گذشته اشکال مختلفی به خود گرفته: تبعید و زندان، تخریب قبرستان، ممانعت از تحصیل، آتش زدن مزارع و ویران کردن خانه‌ها، و حتی قتل و کشتار. روایت این تاریخ نیز با سرکوب مواجه بوده و در کتاب‌های تاریخ و متون تحلیلی نامی از این دیانت و پیروان آن برده نمی‌شود، مگر آن که همراه با ردّ و بدگویی باشد. کتاب یکصد و شصت سال مبارزه با آیین بهائی، تلاش دارد تا به دور از توهم و تعصب مذهبی و اهریمن‌سازی از سرکوبگران، با ارائه‌ی اسناد و مدارک روزنی بر این تاریخ «پایمال شده» بگشاید.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید

مدارس فراموش شده

در اواخر دوران قاجار، بهائیان مدارس مدرنی را بنا نهادند. شهرت این مدارس چنان فراگیر شد که خانواده‌هایی از پیشینه‌های دینی و طبقاتی گوناگون فرزندان خود را برای تحصیل به آن می‌فرستادند. نویسنده‌ی این اثرِ پژوهشی کم‌نظیر با بررسی پیدایش، توسعه و تعطیلی این مدارس می‌کوشد به سه پرسش اساسی پاسخ دهد: چرا مظفرالدین شاهِ مذهبی به بهائیان اجازه داد که نخستین مدرسه‌ی بهائی را به روی همگان بگشایند؟ چرا رضا شاهِ سکولار، که برخی از فرزندانش در مدارس بهائی تحصیل کرده بودند، این مدارس را تعطیل کرد؟ مدارس بهائی در پیدایش و گسترش نظام آموزشی نوینِ ایران چه نقشی داشت؟

Read more here.

کسروی و بهائی گری.pdf

کسروی و کتاب بهائیگری او

بیش از نیم قرن پیش آقاى احمد کسروى تبریزى کتابى به نام "بهائیگرى" منتشر ساخت که ظاهراً گذشت زمان هنوز چیزى از اهمیت آن نکاسته است. کتاب بهائیگرى از دید جمعى از روشنفکران ایرانى که به دنبال اطلاعاتى دربارۀ دین بهائى هستند، مرجعى قابل اطمینان به شمار مى‌رود. شخصیت استثنایى کسروى و احترامى که روشنفکران ما به آثار و نوشته‌هاى ایشان دارند تا به آنجاست که برخى، هر چه از قلم او در بارۀ بهائیت جارى شده، به آسانى می‌پذیرند و دنبال تحقیق بیشترى دربارۀ این آیین نمى‌روند.

کتابى که اینک در پیش رو دارید کوششى است در روشن کردن برخى حقایق تاریخى و رفع برخى سوء برداشت‌ها و کج فهمى‌هایى که کسروى با آن روبرو بوده است. هدف این کتاب تبلیغ آیین بهائى نیست. هدف آنست که آگاهیهاى نوینى در اختیار مردم روشنفکر و دوستداران آثار کسروى بگذارد و نشان دهد که چگونه او با طبعى تند و پرخاشگر، نهضتى ایرانى و اصیل را که مى‌توانست پاسخگوى بسیارى از مشکلات امروز و فرداى ایران باشد زیر ضربات تازیانۀ قلم خود مورد حمله قرار داده و چگونه با لجن‌مال ساختن آن، جمع بزرگى از فرهیختگان ایران را نسبت بدان بد گمان نمود.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.